Hoe het risico-rendementskoppel beheren ?
Het fundamentele spanningsveld bij het beheer van een portefeuille is de arbitrage tussen het rendement en het genomen risico: een patrimonium beheren is het zo goed mogelijk te laten groeien voor een risico dat past bij het profiel van diens bezitter. Hoewel het een illusie is te kunnen genieten van een maximaal rendement voor een minimaal risico, bestaan er toch een aantal fundamentele principes die het mogelijk maken om het koppel risico-return te verbeteren.Onze 5 fundamentele principes
DE DIVERSIFICATIE
VAN DE PORTEFEUILLE
Eerst en vooral is er de diversificatie van de portefeuille. Daardoor kunnen de risico’s verbonden aan verschillende beleggingen zich compenseren en zich zo neutraliseren zonder aan rendement in te boeten. Tegelijkertijd is het voor een goede diversificatie niet nodig om zonder onderscheid, zonder analyse, zonder overtuiging “een beetje van alles” in het patrimonium op te nemen. Ons beheerteam waakt erover dat er een “verlichte” diversificatie wordt toegepast. Hierbij zorgen we voor dynamische geografische en sector gewichten en maken we eveneens een selectie van individuele waarden.
EEN FUNDAMENTELE ANALYSE
Een tweede principe is een fundamentele analyse te verkiezen boven modeverschijnselen. Een aandeel waarover iedereen praat is er per definitie één dat een mooie rit achter de rug heeft. Maar dit wil niet zeggen dat de toekomstige performance even goed zal zijn. Iedereen weet: je moet kopen wat goedkoop is en verkopen wat duur is. Investeren wanneer er paniek heerst en verkopen wanneer er euforie is. Maar, hoewel deze wijsheid gekend is én bevestigd wordt door verschillende academische studies rond “behavioral finance”, is ze verre van de dominante manier van werken op de financiële markten. Deze blijven onderworpen aan mode-effecten en worden nog steeds gedomineerd door periodes van angst en hebzucht. In plaats van de recente beursevolutie als leidraad te nemen, verkiest ons beheerteam als investeringscriterium een analyse van het verwacht rendement (“expected return”). Deze laatste bestaat zowel uit de cashflows (dividenden, huurgelden, interesten) die door een actief gegenereerd worden, als uit een mogelijke meerwaarde. Hiervoor wordt rekening gehouden met de relatieve waardering van het actief en diens risicopremie.
Direct geïnspireerd door academisch onderzoek in het domein, zal ons beheer zich meer richten op het “rendement” gedeelte van een mogelijke belegging, in plaats van op het najagen van meerwaarde die per definitie volatieler is. Zelfs indien dat als gevolg heeft dat we ons tijdelijk voorzichtig tonen tegenover meer “modieuze” activa.
DE ASSET ALLOCATIE
Een derde principe is prioritair aandacht te hebben voor de asset allocatie, de verdeling van de verschillende activa over de portefeuille. Ook hier zijn de academische studies het eens: het merendeel van de return van een portefeuille komt van de verdeling over de verschillende activaklassen – “het juiste aandelengewicht op het juiste moment” – en niet van de keuze van één of ander individueel actief. De performances van de verschillende activaklassen hangen af van het economisch, het financieel, het sociaal en het politiek klimaat. Deze zullen de interestvoeten, de huidige en toekomstige winsten en de waardering van de activa beïnvloeden. Getuige hiervan is de volatiliteit van de “koers/winst” verhouding van de beursindices. Bovenop de financiële analyse van individuele waarden is er nood aan een financiële analyse van de markten in zijn geheel en aan een macro-economische analyse. Deze laatsten dienen als gids voor de spreiding van de portefeuilles over de verschillende activaklassen en regio’s. Ons team besteedt hieraan buitengewoon veel aandacht.
EEN GOED RISICOBEHEER
Een vierde principe is het risico goed af te bakenen. Al te vaak wordt dit gedeelte van het bekende “risico-return” koppel stiefmoederlijk behandeld. Door de verleiding van, dikwijls korte termijn, winst wordt de analyse van het risico naar de achtergrond geschoven… De voortdurende zoektocht naar rendement, en beleggingen die vooral gebaseerd zijn op relatieve waarderingen verleidt zowel professionele als privé- beleggers tot het nemen van risico’s die ze soms niet goed inschatten. Dit is zonder twijfel het meest delicate gedeelte bij het evalueren van een investering: ons team probeert, met de grootst mogelijke ernst, deze in te schatten en onze klanten te sensibiliseren voor de genomen risico’s. Hier komt één van de troeven van een duurzaam beheer naar voor: indien, binnen eenzelfde sector, bepaalde bedrijven minder hoge standaarden voeren dan hun concurrenten op vlak van milieu, ethiek of deugdelijk bestuur dan blijft dat niet zonder gevolgen. De kans op schandalen en een reactie van de consument neemt duidelijk toe. Vaak met blijvende gevolgen voor hun omzet en winstgevendheid.